Мен басшы болудан шаршадым: Есіл қаласының тұрғыны отбасына аман қалуға қалай көмектесетінін айтып берді
Ақмола облысының Есіл қаласынан келген Жандос Молдахметов 14 жасында отбасының жауапкершілігін мойнына алуға мәжбүр. Анасы мүгедек, әжесі сал ауруына шалдыққан, ағасы мен әпкесі әлі сәби. Бірер ай бұрын олар жалдап тұрған үйдің иесі ғимараттың сатылатынын ескерткен. Дабыл қаққан жасөспірім қазақстандықтардан көмек сұрап, отбасына үй сатып алуды өтінді. Халық жауап берді. Мерзімінен бұрын есейген бала қалай өмір сүреді, нені армандайды, BaigeNews.kz тілшісінің материалында.
Балалық арифметика емес
Жандос Молдахметов анасымен бірге тұрады, ол 33 жаста, сал ауруына шалдыққан әжесі, ағасы және әпкесі. Балалар жеті және сегіз жаста. Анасы Галина Зуева үшінші топтағы мүгедек, естімейді, әрең сөйлейді.
«Кішкентай кезінде оны ит тістеп алған, анасы қорқып құлағынан айырылған – нөл. Әжем бірінші топтағы мүгедек, төсек тартып жатыр. Кіші балалары екінші некеден. Олар дүниеге келгенде өгей әкесі анасының енді қасында жоқ деп шешкен сияқты. Кетіңіз де, оны ренжіте бастады. Мен тұрдым, бірақ ол мені қуып жіберді. Ол балаларға анасын пешке жағып жіберемін деп айтты. Елестетіңізші, баланы сындырыңыз. Жалпы, ол ажырасуды шешті», – деп еске алады жасөспірім.
Отбасында ешкім ақша таппайды, тек жәрдемақыға күн көреді. Бірінші топтағы мүгедектік үшін (әжесі) – 80 мыңнан сәл астам, үшінші (анасы) – алпыс мыңнан астам. Оған қоса екі балаға алимент – 16 мың теңге.
«Әжем төсек тартып жатқандықтан, бір құрбым анама жәрдемақы алуды ұсынды. Мен бірден Халыққа қызмет көрсету орталығына барып, құжаттарды жинадым. Енді тағы алпыс алдық. Барлығы – плюс-минус 220 мың теңге. Анам. «Ешқайда жұмыс істемейді, егер ол жұмысқа тұрса, біз бұл төлемнен айырыламыз», – дейді Жандос.
Мен әрқашан он төрт жастағы баламен емес, ересек адаммен сөйлесіп тұрғандай сезінемін.
«Балаларды мектепке киіндіру керек болғанда – олар екінші және үшінші сыныпта оқиды – өгей әкесі: олар мені тастап кетті, енді қалағаныңызша өмір сүріңіз, бір баладан мемлекет 40 567 теңге алатынын білдім. Құжаттар, өтініш берді.Киініңіз – аяқ киімімді кидім.Жеңілдік келеді – Дүкенге қарызымды өтеп, жаңа азық-түлік аламын.Үйдің арендасына – 20 мың, телефонға он мың төлеймін- Интернет.Болды – енді жоқ.Мен көмір алдым, енді төлеуім керек – «Оларға не айтарымды» білмеймін, бала сандарын төгіп тастады.
Сезім күшейіп, ауырлай түседі. Ересек бала – өмірдегі ең ауыр қайшылықтардың бірі. Анасы баланың жағдайын жақсы көрді – ұлының оның орнын басудан басқа амалы болмады.
«Мен жұртшылыққа жүгіндім, адамдар ақша беріп жатыр. Жер бетінде жақсы адамдар бар. Мүмкін біз көмірге кем дегенде жартысын жинайтын шығармыз», – деп үміттенеді бала.
Жақсы адамдар тек көмірге ақша жинаған жоқ. Жандос «Аманат» партиясының филиалына да, қала басшылығына да хабарласты. Екеуі де өз құзыреті шегінде көмек көрсетті. Келесі күні оларға жергілікті атқарушы орган қызметкерлері барып, кейін әлеуметтік желідегі жұмыс парақшасында көмек сұрап пост-үндеу жариялады.
«Олар баспанадан бөлек, көмір мен отын, қысқы киім-кешекпен қамтамасыз етуді сұрады. Барлық облыстан көмек көрсетілді», – деді өз кезегінде қала әкімі Есіл Ғазиз Айтмұхамбетов.
«Мен қолымнан келгеннің бәріне жүгіндім»
Бірақ он төрт жасар тұрғынның билік алдына қойған басты міндеті – үй болды.
«Біріншіден, біз жалға алған үй салқын әрі дымқыл.Осыған байланысты балалар жиі ауырады.Пеш жанып тұрғанда жақсы, бірақ көмір жанған кезде бөлмелер бірден салқындап, дымқыл болады.Терезе, есіктер. ұшып кетті, қарлы боранда жалпы қорқынышты.Екіншіден, пешті жөндеу керек.Мысалы, сол қыста ақпан айының басында бізде өрт болды – мен өрт сөндіру бөліміне хабарластым, сенсорды орнатуды сұрадым.Олар орнатты. Ол, құлап қалды.Пеш жасаушыны тауып беруге уәде берді – кетісімен, бірден ұмытып кеткен шығар.Су тасу керек – суықта қиын.Аулада топырақ сондай, ештеңе өспейді”, – деді Жандос. тез тізімдейді.
Ақырында, ең сенімді дәлел – үй иесінің үйді сату ниеті туралы мәлімдегені.
«18 тамызда ол маған бұл туралы айтты. Мен соңғы күні қаланы аралап пәтер іздемеймін. Сондықтан мүмкіндігінше алдын ала өтініш бердім. Қала әкімі де келді, соларға рахмет. Әкімдік бұлай пәтер бермейді, кезекке тұру керек деп түсіндірді. Бір мәселе бар – бізді ешкім тіркегісі келмейді. Үй иесі қорқады, бірақ туыстары жоқ», – деп түсіндірді әңгімелесуші. .
Есіл қаласында қазіргі таңда баспана кезегінде 600-ден астам адам тұр, жаңа үйлер, аз дегенде, баяу салынып жатыр. Айта кету керек, әкімдік көмектесуге тырысты – пәтер нұсқасы қарастырылды, үй иесі ол үшін 500 мың теңге сұрады. Бір қызығы, оның құжаттары жоқ екені белгілі болды. Тағы бір нұсқа – Үшқарасу ауылына көшу.
«Мектепті сақтап қалу үшін олар үш оқушысы бар отбасын қабылдауға дайын.Сонымен қатар баспанамен, отынмен, жұмыспен қамтамасыз етуде.Мен ұсыныс жасадым.Бірақ олар біраз ойланғаннан кейін бас тартты.Жандос былай деп түсіндірді. әжесінің денсаулығына қауіп төндіргісі келмеді», – деді қала әкімі Есіл Ғазиз Мұхитұлы.
«Ол жерде дәріхана жоқ, бұл біз үшін үлкен минус. Ал қыста жол жүру болмайды – бұл да қауіпті. Әжем ауырып қалса, мен қайда баруым керек?», – деп растады бала.
Билік «Жасыл ел» бағдарламасы бойынша сабақтан кейін жұмысқа орналасуды да ұсынды. Бірақ, ең алдымен, оның жауапкершілігі көп.
Мәжілісмен мүмкіндігі шектеулі ауыл тұрғындарына қолдау көрсетіп, баспана алуға көмектесуді ұсынды
«Мен басқарудан шаршадым»
Әңгімелесу қалдық қалдырады: жасөспірім ойын-сауық, құрдастарымен немесе қыздармен қарым-қатынас туралы сұрақтарға қызығушылық танытпайды.
«Олар да менімен ыңғайсыздау шығар, өйткені мен серуендеуге ешқашан уақытым жоқ. Олар маған енді көп ұсынбайды. Менің өгей әкем де керең және мылқау, жастайымнан аудармашы болдым. Мен он жасымда әр түрлі құжаттарды жинап, әртүрлі органдарға баратынмын, балалармен тест тапсыратынмын. Біз өгей әкемізбен бірге тұрған кездің өзінде мен қораға бардым: ол тұншығып қалады деп қорықты. жел.Мен от жағу орнында жұмыс істедім-не тамақты апар, не көмір әкел.Көрдің бе, мен ұйықтап қалдым, пеш сөніп қалды.Таңғы сағат үште өрт сөндіруге бардық, ал таңертең мектепке бардық. – деп еске алады Жандос ренішпен.
Айтпақшы, бала отбасының мүшкіл халіне қарамастан қоғамдық және волонтерлік жұмыстармен айналысады. Ол басқаларға көмектескенді, табиғатта жақсылық циклін жасағанды ұнататынын айтады.
Дене еңбегі пайдалы болса, жауапкершіліктің моральдық ауыртпалығы оған байланысты емес екені анық. Бала отағасынан басқа рөлді білмейді, есіне алмайды.
«Мен кішкентайлардың сабағын қадағалаймын. Анам олармен бірге жазады, ал әжем оқи алады. Бірақ бақылау менікі. Мектепте бірдеңе болып қалса, мұғалімдер хабарласып, хат жазады. Әкімдік, әлеуметтік қамсыздандыру және басқа да мемлекеттік органдарға хабарласыңыз. Мен. Басқарудан шаршаймын… Кейде шағымданғың келеді, тіпті жылағың келеді. Бірақ мүмкін емес. Немесе бір күн өткен соң», – деп ашық жауап берді бала.
Жандос мойындады: оның ең маңызды үш арманы бар. Біріншісі – оның отбасының жеке баспанасы болуы. Оны Қазақстан халқы мен қайырымдылық қоры жүзеге асырды, ал қалған екеуін оның өзі жүзеге асыратынына сенгім келеді. Екіншісі, ағасы мен әпкесі кішкентай болса да, ересектердің мәселесін шешуге тура келмеуі үшін.
Қазір бала тоғызыншы сыныпта оқиды. Мектептен кейін ол теміржолшы болуды жоспарлап отыр, ол үйге қажет болғандықтан сырттай оқиды. Содан кейін, балалар тәуелсіздікке жеткенде, ол өзінің үшінші арманын орындайды – ол гид болып жұмысқа кіріседі.
«Мен ғажайып соңғы сәтте жойылады деп қорқамын».
Жасөспірімнің көмекке шақырған үніне қаражат жинауға көмектескен қайырымдылық қорларының бірі жауап берді. Бір-екі күннің ішінде Жандос облыс орталығынан сапалы, кең үй алу үшін қажетті соманы жинады.
Жандос қуанышты оқиғаны әзірге ешкімге айтпауға тырысады: мәміле соңғы сәтте бұзылып кете ме деп қорқады. Сондай-ақ ол оны ренжітуден қорқады. Өз үйіңіздің көптен күткен бақытын қорқыту үшін. Ол үшін жалдау ақысын төлеудің қажеті жоқ. Иесі төлемді көтереді деп уайымдаңыз.
Сіздің жеке бұрышыңыз сенімді.
«Ол туралы білу керек нәрсе – ол 14 жасында ең еркектік әрекетті жасады. Ол отбасының нашар жағдайда өмір сүріп жатқанын қарап, жай отырған жоқ. Оның көшеде қалуына жол бермеді. жауапкершілікті мойнына алып, бар еркелігін жинап, халыққа үндеу тастады. Оның да құлағына шалынды. Мұның бәрі себеп жасап, болып жатқан жағдайға шыдамағаны үшін», – деп жазды «Асар-үме» қайырымдылық қорының өкілдері Instagram парақшасында.
«Жандос, сен нағыз еркексің», «Еркек» деп жазады қазақтар пікірде.
«Сіздер, батырлар, ең алдымен, оның іс-әрекетінің нәтижесі болдыңыздар. Өйткені, сіздердің қаражаттарыңыздың арқасында біз Жандостың арманын жүзеге асыра алдық», – делінген қор жазбасында.
«Олар маған қор туралы айтты, мен олар туралы интернеттен толығырақ оқыдым, олардың Instagram парақшасын таптым. Мен өз оқиғамды WhatsApp-та айттым, ол профильдің тақырыпшасында көрсетілген. Көкшетаудан бір волонтер хабарласып, біраз ақша жинауымды өтінді. құжаттарын рәсімдеп, анкетаны толтырады.»Уақыт өте келе Есілдегі бізге келіп, үй тауып беріп, сыйға тартты. Бүгін нотариусқа тіркелуге барамыз»,-деп қуанышты жаңалығымен бөлісті Жандос.
Дереккөз: baigenews.kz
Фото көзі: baigenews.kz
